Ta strona została uwierzytelniona.
Kto był Prokulej? Dowiedzą się wieki:
Braciom nie skąpił ojcowskiej opieki
Sercem się dzielił; więc na skrzydłach sławy
Wzbił się mąż prawy.
Rozkazuj żądzom: zapanujesz szerzej
Niżbyś daleką Libię do wybrzeży
Przypiął Gadeskich, a i Puny obie
Zhołdował sobie.
Opuchły piciem pomnaża puchlinę,
A przecież pragnie! Zgub pierwej przyczynę
Choroby w ciele — a wodnistość biała
Ustąpi z ciała.
Cnota, co z gminu zdaniem się nie brata,
Tron Cyrusowy oczyszcza z Fraata
Ludu wybrańca — i od słów obłudy
Oducza ludy.
A tylko temu lauru wieniec daje,
Temu koronę i bezpieczne kraje,
Co choć mu stawią złota pełne skrzynie,
Spójrzy i minie.
