Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/189

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mi. Chcę zawsze być im posłusznym(ą), chcę ich czcić zawsze jako tych, którzy Ciebie, o Panie, na ziemi zastępują. Usłysz Boże dobry tę moją pokorną proźbę przez zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.



Modlitwa Rodziców za dziećmi.

Ojcze wszystkich ludzi! jakżę piękne przeznaczenie dałeś mi na ziemi, obdarzając mnie dziatkami, które stać się mogą moją chlubą, mojém szczęściem, osłodą i pociechą najmilszą życia, w których cnotach wolno mi odżyć i spłacić dług ludzkości i Tobie. Każde spojrzenie na dziatki moje przejmuje serce najtkliwszą wdzięcznością dla Ciebie, mój Boże, i tą ojcowską (macierzyńską) pociechą i nadzieją, jaka przepełnia moję duszę na widok ukochanych dziatek. Bo jestże ważniejsze, piękniejsze przeznaczenie: nad powołanie rodzicielskie, które rozumne, nieśmiertelną duszą obdarzone istoty, przysposabia na użytecznych ludzi dla świata, by się przyczynili do jego szczęścia i Bożéj chwały.
O tak zaiste! powołanie rodzicielskie jest tak ważném, tak świętém, że całe moje życie powinno być jedną jakoby modlitwą, złożoną Bogu sercem czystém, z duszą przepełnioną miłością, zaparciem siebie samego(éj).
Panie! jakże rodzice bogobojni, zacni, świątobliwi być winni, by chowali dzieci miłe Tobie, jak ściśle obowiązani spełniać obowiązki swoje, by kiedyś dziatki ich szczęściem i chlubą się stały.
Dziecię! to przyszły człowiek, przyszłą nadzieja i zbawienie ludzkości. Dziecięciu temu ogrzać serce, przysposobić duszę na przyjęcie prawdy Bożéj, by zajaśniała całą pięknością duchową, to najwyższe moralne szczęście na ziemi. A szczęście to, Panie, złożyłeś w ręku moim, ja mogę moim dzieciom zapewnić przy Twojéj pomocy doczesne i wieczne szczęście.
Ojcze wszystkich ludzi! obdarz mnie mądrością Ducha świętego, łaską Maryi, wytrwałością św. Moniki i tych bogobojnych ewangelicznych ojców i matek, którzy szczęście duchowe dziatek swych przełożyli nad skarby ziemskie.
Oddal ode mnie lekkomyślność, chęć zabaw światowych, zamiłowanie w jego przyjemnościach, bym w domu widział(a) świat cały, w dziatkach skarby jego, a w spełnieniu obowiązków najmilsze życia rozkosze.