Ta strona została przepisana.
UROK.
Bez serca ja?
Kto rzec to śmie?
MANRU.
Znana to rzecz! Świat słusznie
Dał ci czarownika miano!
ULANA (szyderczo)
Jaszczurczy wzrok, a w ustach jad —
UROK.
Ha, ha!
MANRU.
Twój czar i na nas padł,
My zaś nic ani wiemy!
ULANA.
Tak, tak!
MANRU.
Zły duch od ciebie wieje.
Aż czasem strach przenika!
UROK.
Kto widział czarodzieje?
Głupota to, coś rzekł!
Kto zdoła losów bieg
Odmienić wolą swą?
Patrz Patrz!
Tam w pośród chmur u skłonu
niebios ktoś drwi
Ha, ha!
