Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
JADWIGA.

Czas już — wróćże się.

UROK.

Powracaj gdy matka chce!

ULANA.

Daremnie!
Zbyt silna jest wierność we mnie!

JADWIGA.

Więc idźże z twą wiernością precz!

ULANA

Matko!

JADWIGA.

Precz!

UROK.

Nuż więc proś ją!

JADWIGA.

Na wieki sama biedę wlecz...
Ja nie mam córki!

ULANA.

Matko!

JADWIGA
(od progu chaty)

Precz!

(wchodzi do wnętrza chaty).