Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/32

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
UROK.

Łąka ta
Widziała pląsy twe!

JADWIGA.

Dziecię me, tu schron miej!

ULANA.

Niech że ma i Manru schron w chacie tej!

JADWIGA.

Poganin, włóczęga ma wejść w ten dom?

ULANA.

Matko!

JADWIGA.

Niech raczej we mnie uderzy grom!

ULANA.

Matko, wszak on mój, ach, przebacz, on mój!

JADWIGA.

Cygański szał, nazbyt krótko trwa!
Już są Cyganie jak niesie słych!
Manru już ich!

ULANA.

Czy tak? Zabrać go chcą gwałtem!

UROK.

Ha, ha!
Jeśli tylko przejdą tędy,
Wnet on pomknie w ich ślad.