Ta strona została uwierzytelniona.
Na wskróś mi piersi otwórz! Tak, po szyję!
Wbij skalpel — do rękojeści!
Szukaj w mem sercu, które już nie bije,
Wzniosłych tajemnic boleści!
Naga, zgwałcona twojemi oczyma,
Czy wiesz? — ja cierpię dziś jeszcze...
Więc mój wzrok szklany, gdzie życia już niéma,
W mózg ci się wgryza, jak kleszcze.
I na mych ustach, co dotąd je ściąga
Spazm ostateczny konania,
Głuche rzężenie jeszcze ci urąga,
Jeszcze przekleństwo się słania!
.jpg)
