Strona:PL Montepin - Jasnowidząca. T. 3.pdf/44

muzealnej znajdującej się.
 — Czy nie raczy pan objawić, gdzie to o tej skromnej kancelaryi i jej dyrektorze mówiono?
 — Prawdziwie, że tego już sobie nie przypominam. Zapewne stało się to w towarzystwie, w gronie dobrych przyjaciół.
 — Może pan będzie łaskaw powiedzieć, co mówiono?
 — Na honor, mówiono tylko jak najlepsze rzeczy. Mówiono, że pan jesteś człowiek zdolny, energiczny, a oprócz tego...
 Gdy nieznajomy utknął w tem miejscu, zapytał Rodille:
 — Cóż oprócz tego?
 — Mówiono, że pan umie milczeć i wolny jesteś od przesądów, mówił dalej nieznajomy — cóż, czy miano słuszność?
 — Tak, mniej więcej. Umiem milczeć jak grób, a co się tyczy przesądów, to zależy od...
 — Od czego?
 — Od rozmaitych rzeczy.
 — Na przykład?
 — Na przykład od osoby, z którą mam do czynienia, od rzeczy, o którą idzie, od niebezpieczeństwa, na jakie mogę się narazić, a wreszcie od korzyści, jaka mnie czeka.
 — To znaczy krótko mówiąc, że pańskie sumienie umilka, skoro interes milczenie nakaże.
 — Robię z przyjemnością uwagę, że pan mnie doskonale zrozumiałeś.
 — Ja także widzę z przyjemnością, kogo mam