Strona:PL Montepin - Jasnowidząca. T. 2.pdf/121

 — Nie mam żadnego.
 — O do dyała, a dlaczegóż to nie macie ani paszportu ani żadnego innego podobnego papieru?
 — Ach nie myślałem, że mi to w drodze może być potrzebne.
 — Źleście zrobili, dalipan bardzo źle... lecz w końcu chcemy zobaczyć. Czy nie macie w Brest jakiej poczciwej, godnej osoby, ktoraby was znała i mogła za was poręczyć?
 — Nie, nie znam w Brest wcale nikogo.
 — Cóż chcecie począć w tem mieście?
 — Chcę szukać roboty?
 — Jakież jest wasze zajęcie.
 — Jestem ślusarzem.
 — Pokażcie no wasze ręce.
 Vaubaron, był posłuszny.
 — A, na Boga! zawołał żandarm — Możecie się poszczycić tem, że jako ślusarz nie macie wcale rąk oczernionych.
 — Słabowałem przez czas dłuższy — wyjąkał zbieg — i dawno już temu, odkąd wcale nic nie robiłem.
 — Widać to, widać.
 Żandarm dobył jakiś papier, rozwinął go i czytał uważnie. Przeczytawszy zmierzył mniemanego Piotra Laudais od stóp do głowy.
 — Tak jest zupełnie — rzekł ukończywszy oględziny.
 Potem dodał:
 — Naprzód mój kochany, odprowadzimy cię aż na miejsce przeznaczenia.