Strona:PL Montepin - Jasnowidząca. T. 1.pdf/302

 — Czy jesteś pan żonaty?
 — Tak jest, proszę pana.
 — Masz dzieci?
 — Mam sześcioletnią córeczkę.
 — Jakie jest pańskie zatrudnienie?
 — Jestem mechanikiem.
 — Czy masz pan jakie inne źródła zarobkowania prócz swej zwykłej pracy?
 — W tej chwili nie mam żadnych.
 — Jak to w tej chwili? Czy się pan po przyszłości czegoś szczególniejszego spodziewasz?
 — Wykorzystanie dwu wynalazków przyniesie mi wielkie sumy.
 — Czy nie byłeś pan nigdy sądownie badany albo karany?
 — Nigdy — rzekł Vaubaron stanowczym głosem — i myślałem, że pierwej umrę, niż jakikolwiek sąd o bytności mojej wiadomość poweźmie.
 Po tych kilku wstępnych pytaniach przerwał sędzia badanie na kilka sekund, zajrzał do sprawozdania i zdawał się nad kilkoma punktami zastanawiać. Nagle potem podniósł głowę, rzucił badawczy wzrok na oskarżonego i zapytał szybko:
 — Czy masz pan wiadomość o zbrodniach, których popełnienie panu przypisują i dla których tu się znajdujesz?
 Vaubaron zbladł, mimo to przecież odpowiedział śmiało i bez zastanowienia się:
 — Nie, mój panie, nie wiem nic o tych zbrodniach. Pan komisarz, który mnie dziś rano z koła mojej rodziny uprowadził, powiedział mi, że jestem