Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Skarbu twego w topieli nie zgubiły marnie.
Zioło czyste wypłynie, blask jego nie zginie;
Mów, jak tamten kapitan, w konania godzinie:
„Jeśli Bóg da, do lądu fala to przygarnie!“


XXVI

Bóg prawdziwy, Bóg mocny jest to Bóg idei.
Na skroń, gdzie los nam rzuca zarodków miliony.
Zlewajmy deszcze Wiedzy w żyźniącej kolei;
Potem, zebrawszy w duszy wzrastające plony,
Całe przejęte wonią samotności świętéj,
Rzucajmy dzieło w morze, w narodów odmęty:
— Bóg sam je do przystani zawiedzie pragnionéj.




ALFRED DE VIGNY. LA BOUTEILLE À LA MER.