Ta strona została uwierzytelniona.
Me voici! c’est moi! Rochers, plages...
Z „CAŁEJ LIRY“.
Otom jest! Jestem! Wybrzeża, skały,
Strugi, ukryte pod gęstwą ziół,
Wietrze, co szepczesz liściom dzień cały
Cichutkie słowa urwane wpół;
Gniazda tkliwemi brzmiące świegoty,
Gałęzi, kędy śni cicho ptak;
Kropelki wody, śród ciemnej groty
Jak pocałunki szemrzące tak;
Pola, gdzie tęskne romance wszczyna
Co ranek smętny słowiczy chór;
Góry, gdzie śpiewa jezior głąb’ sina
Hymn, który kończy szumiący bór!
Przyjmij mnie, łąko kwitnąca w głuszy,
Niech mnie powita rozdźwięczny las;
Ten, który lirę ma zamiast duszy,
Przychodzi śpiewać tu pośród was.
VICTOR HUGO. TOUTE LA LYRE. II. 1.
