Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/333

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Gdy ujrzy nagle słońce, co, rozdarłszy chmury 
 64
Gędźby nad wszystko, gędźby w każdej chwili 
 191
GIDE (ANDRÉ) 
 222—225
(GILKIN (IWAN) 
 249—252
GIRAUD (ALBERT) 
 253—259
Głosy powrotne, senne, kołyszcie mię w sny 
 212
Gołąb’ się kocha w gołębicy 
 57
Gorgony 
 315
GRANDMOUGIN (CHARLES) 
 148—155
Grób Edgara Poe 
 198


HARAUCOURT (EDMOND) 
 156—182
HEREDIA (JOSÉ MARIA DE) 
 142-147
Horace, et toi, vieux La Eontaine 
 55
Horacy, stary mój Lafontenie 
 55
HUGO (VICTOR) 
 29—58


Idillio Maremmano 
 289
Idylla maremmańska 
 289
Il bove 
 285
Il est un air pour qui je donnerais 
 59
II parlamento 
 296
Il pleure dans mon coeur 
 189
Ils sont vécus, les jours où mes desirs nomades 
 176
In execlsis 
 74
Io non lo dissi a voi, vigili stelle 
 286
I podczas gdy milczenie w głębokiej słodyczy 
 313
I pójdę, gdzie u brzegów morze wiekuiste 
 214
I ujrzę znów rodzinne miasto moje 
 310
Ivresse de lune 
 253


Jadis, aux jours du Feu, quand la Terre en hurlant 
 159
J’ai embrassè l’aube d’été 
 209
J’ai perdu la foret, la plaine 
 139
J’ai reve que mon corps était un violon 
 151
J’ai vu ces songeurs, ces poétes 
 117
Jakim w Siebie-samego dziś go wieczność zmienia 
 198
Jak tylko idea Potopu zczerstwiała 
 207
Jak wyląg białozorów z pustej gniazd kostnicy 
 145
Jam Cesarstwo u schyłku wielkiego konania 
 193