Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/332

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Doświadczałeś mię, Panie, wszystkiemi próbami 
 48
Drodzy starcy, lat dziesięć upływa śród żali 
 77
D’un doigt distrait fròlant la sonore biva 
 146
Dusza ma cała w rozdzwonię 
 221
Dziecięctwo 
 210
Dziś, gdy, zdała od szczęsnych zatonąwszy lądów 
 244


È ben questa la chlesa. Ecco le squadre 
 314
Egoista-marzyciel rytmował szlochania 
 162
Égoistę rèveur qui rythmait des sanglots 
 162
Elegia 
 215
Élegie troisième 
 215
E mentre il silenzio sopisce in profonda 
 313
Enfance. IV 
 210
En mer 
 247
En mes oraisons endormies 
 261
En reve, dans un rève étrange, au temps des reves 
 178
Era il giugno maturo, era un bel giorno 
 287
E rivedrò la inia città nativa 
 310
Erynnie 
 76—116
Est-ce un nouveau soleil 
 252
Et Jesus expirait. Lâ-haut, sur l’arbre infame 
 242
Et j’irai lc long de la mer éternelle 
 214
Fantaisie 
 59
Fantazya 
 59
Faun 
 184
Faun stary z gliny palonej 
 184
Femmes, sur ce tombeau, cher aux peuples Hellènes 
 96
Fenomen przyszłości 
 199
Feuillage du coeur 
 264
Fin du réve 
 175
FOGAZZARO (ANTONIO) 
 303—309
Funérailles. II, X. XII 
 212—214


GAUTIER (THEOPHILE) 
 64—67
Gdy burza wyje, zmącą topiele 
 173
Gdybym ci jednak rzekł, że kocham cię szalenie 
 61
Gdybym tak miał pręt ziemi, wzgórze, jar czy pole 
 68