Albowiem pan każdy u poddanych swoich jest jako mądry lekarz u chorych swoich, gdzie widzi iż może leguchnem lekarstwem co zagoić, tedy nie sieka, nie pali, ani przykremi prochy zasypuje, a też mu za to chorzy i więcej powinni dać, i więcej dziękować. Także też mądry a dobry pan, im nalżej może rany a krzywdy poddanych swych uspokoić, a wolności i prawa ich w całości zachować, tem więtszą u nich sobie miłość a życzliwość zjednać może. Albowiem co jest szczęśliwszego panu albo królowi, jedno miłość u poddanych. Ano czytajmy co był uczynił Zapirus on zacny rycerz, rozmiłowawszy się pana swojego Daryusa, gdy przez długi czas Babilonu z wielkiemi trudnościami nie mógł dobyć, ten urznąwszy sobie gębę i nos uciekł do Bibilończyków, powiedając iż mię ten nieszlachetny a zły pan mój obrzezał, żem mu radził aby was w pokoju zaniechał. A wiedzieli iż to był zacny człowiek w wojsce Daryusowem. Oni m u uwierzywszy, bo były wielkie podobieństwa do wiary, uczynili go wnet starostą i hetmanem, a on potem powoli miasto Da-
Strona:PL Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego (1881).djvu/164
Ta strona została przepisana.
160
Jaka jest wielka rzecz miłość pańska u poddanych.
