Strona:PL Merimee - Dwór Karola IX-go.pdf/78

 — Nie, dzięki Bogu. Dlaczego się pani o to pyta?
 — Wiedz, panie de Mergy, że człowiek dobrze wychowany nigdy nie bada kobiety o przyczynę jej słów i czynów.
 — Na przyszłość będę pamiętał o tem — odparł Bernard, kłaniając się z uśmiechem.
 — A więc... jakże waszmość dasz sobie radę jutro?
 — Jutro?
 — Proszę, nie udawaj.
 — Ależ hrabino...
 — Wiem wszystko, odpowiadaj mil — zawołała z królewskim gestem.
 — Będę się starał wyjść cało.
 — Podoba mi się ta odpowiedź, znać, że nie jesteś ani tchórzem ani zawadyaką. Ale czy wiesz, że będziesz miał do czynienia z przeciwnikiem wyjątkowym?
 — Takie już moje szczęście — odrzekł nie zmieszany — dotąd naprzykład, znałem tylko wieśniaczki, a teraz rozmawiam z najpiękniejszą gwiazdą dworu francuskiego.
 — Mówmy poważnie. Comminges uchodzi za najlepszego rębacza w Paryżu.
 — Tak mówią.
 — Nie boisz się go?
 — Przy Boskiej pomocy może mi się uda wyjść cało z tej przygody.
 — Przy Boskiej pomocypo! — wtórzyła pogardliwie — ależ jesteś hugonotem?