Strona:PL Merimee - Dwór Karola IX-go.pdf/143

 — Szalony! cała Francya występuje przeciw hugonotom.
 — Jeżeli chcesz, Dyano, żeby ci kto tłumaczył sny, udaj się do Kamilli; ja się nie znam na tem. Mówmy o czem innem. Byłaś dziś na dworze i tam pewno nabawiłaś się migreny!
 — Tak, byłam na dworze, widziałam królowę-matkę. Wróciłam stamtąd z mocnem postanowieniem nawrócenia cię.
 — Nie mam w tej chwili ochoty do tego — zaśmiał się, całując jej rękę.
 Szorstko wyrwała mu dłoń i zmierzyła go gniewnem spojrzeniem.
 — Zakamieniały grzeszniku! — westchnęła — czemuż oddałam ci serce? Nie kochasz mnie... Gdybyś wiedział ile cierpię, nie wahałbyś się wymówić słowo, które uśmierzyłoby niepokój o ciebie.
 — Jestem gotów uczynić dla ciebie wszystko, ale nie mogę zmienić przekonań. Ty sama pogardziłabyś mną wtedy.
 Zerwała się i łamiąc ręce, zaczęła gorączko przechadzać się po komnacie.
 Nagle zatrzymała się i wskazując na zegar, rzekła uroczyście:
 — Zostaje ci tylko kwadrans do namysłu. Jeżeli po upływie tego czasu nie nawrócisz się, będziesz zgubionym.
 — Dyano! co to znaczy?!
 Straszne podejrzenie zbudziło się w umyśle Bernarda.