Strona:PL Merimee - Dwór Karola IX-go.pdf/139

 — Dobry wieczór, panie de Béville — rzekł Bernard, podając mu rękę.
 Béville, zanim mu podał swoją, szybko przełożył jakiś przedmiot z prawej dłoni do lewej.
 — Czołem przed ulubieńcem pań! — zawołał — ręczę, że udajesz się na schadzkę.
 — Pewno i na ciebie oczekuje pani serca — odparł Bernard wesoło — musi być dobrze strzeżoną, kiedy przywdziałeś pancerz i zaopatrzyłeś się w pistolety, jak gdybyś miał walczyć z całym regimentem.
 — Roztropność nigdy nie wadzi.
 — Żałuję, że dziś wieczorem nie mogę ci towarzyszyć — żartobliwie oświadczył Bernard — każdego innego dnia możesz liczyć na mnie.
 — Dziś nie mógłbyś mi towarzyszyć, panie de Mergy — rzekł Béville, z zagadkowym: uśmiechem.
 — W takim razie żegnam i życzę powodzenia.
 — Nawzajem — z przyciskiem odpowiedział Béville.
 Każdy poszedł w swoją stronę.
 — Panie de Mergy! — zawołał Béville, spiesznie wracając do niego — czy Jerzy powrócił do Paryża.
 — Spodziewam się go co chwila. Czy i ty, hrabio, będziesz na dzisiejszej zabawie?
 — Na jakiej zabawie?
 — Wszyscy mówią, że dziś odbędzie się wielka zabawa.
 Béville się zmieszał.