Strona:PL Merimee - Dwór Karola IX-go.pdf/132

 — Hugonotów. Trzeba mieć tępą mózgownicę, żeby tego nie wiedzieć.
 — Ale przecież pokój został zawarty — rzekł trębacz — natrąbiłem się dosyć z tego powodu.
 — Hugonoci nie są naszymi wrogami. Hrabia de la Rochefoucauld będzie dowodził naszym pułkiem w wojnie z Flandryą, a przecież jest heretykiem.
 — To ptaszek! — zawołał sierżant — jeszcześ się trzymał matczynego fartucha, Merlinie, kiedy Rochefoucauld dowodził hugonotami pod la Robraye, w Poiton. Urządził zasadzkę, w której omało w pień nas nie wyciął.
 — Powiedział, że oddział rajtarów więcej wart niż szwadron lekkiej jazdy — dorzucił Bertrand — wiem to od pazia królowej.
 — Czy to prawda, że wczoraj był zamach na króla? — zapytał trębacz.
 — Ręczę, że to sprawka heretyków!
 — Oberżysta z Saint-André mówił mi, że teraz hugonoci będą rządzili.
 — W takim razie sprowadzą z Niemiec rajtarów.
 — Z przyjemnością przetrzepałbym im skórę. Powiedz, Bertrandzie, tyś służył u hugonotów, prawdaż to, że admirał płaci dziennie tylko ośm denarów?
 — Ani denara więcej. Po pierwszej kampanii podziękowałem za służbę staremu sknerze.