Strona:PL Marx Karl - Kapitał. Krytyka ekonomji politycznej, tom I, zeszyty 1-3.pdf/494

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

nicznych w angielskim przemyśle bawełnianym, spowodowanych przez wojnę domową, w Ameryce:

Liczba fabryk.
1858. 1861. 1868.
Anglja i Walja 2.046 2.715 2.405
Szkocja 152 163 131
Irlandia 12 9 13
Zjednoczone Królestwo 2.210 2.887 2.549
Liczba krosien mechanicznych.
1858. 1861. 1868.
Anglja i Walja 275.590 368.125 344.719
Szkocja 21.624 30.110 31.864
Irlandja 1.633 1.757 2.746
Zjednoczone Królestwo 298.847 399.992 379.329
Liczba wrzecion.
1858. 1861. 1868.
Anglja i Walja 25.818.576 28.352.152 30.478.228
Szkocja 2.041.129 1.915.398 1.397.546
Irlandja 150.512 119.944 124.240
Zjednoczone Królestwo 28.010.217 30.387.494 32.000.014
Liczba osób zatrudnionych.
1858. 1861. 1868.
Anglja i Walja 341.170 407.598 357.052
Szkocja 34.698 41.237 39.809
Irlandja 3.345 2.734 4.203
Zjednoczone Królestwo 379.213 451.569 401.064

Od roku 1861 do 1868 znikło więc 338 fabryk bawełnianych, co oznacza, że maszyny, których wydajność i rozmiary wzrosły, skupiły się w ręku mniejszej liczby kapitalistów. Liczba krosien mechanicznych zmniejszyła się o 20.663, lecz jednocześnie wytwór ich wzrósł, gdyż ulepszony warsztat mechaniczny wytwarzał obecnie więcej od dawnego. Wreszcie liczba wrzecion wzrosła o 1.612.541, podczas gdy liczba robotników zatrudnionych zmniejszyła się o 50.505. A zatem „przejściowa“ nędza, która dzięki kryzysowi bawełnianemu gnębiła robotnika, wzrosła i utrwaliła się dzięki szybkiemu i ciągłemu postępowi maszyny.
Jednakże maszyna występuje nietylko w roli groźnego spółzawodnika, wiecznie czyhającego na to, aby robotnika najemnego uczynić „zbytecznym“. Kapitał posługuje się maszyną, jako po-