Prawieście nam trafiły w notę panie miłe,
To, coście powiedziały, na tem przestawamy,
I pierwsze miejsce w radzie na was przekładamy.
A cośmy przedsięwzięły, z pilnością konajmy,
Rozmyśliwszy się dobrze na to, nie mieszkajmy;
A wszem naszym rycerkam o nich wiedzieć dajmy.
Gdy się tu do nas zjadą, by pilno słuchały,
Poprawim, gdzieby się im w czem niepodobały;
Eufemia niech czyta, jest dobrej wymowy,
Widząc, jakie trudności, morderstwa i szkody
Podejmują ziemianie, w granicach niezgody;
Tak z królem, jak z ślachcicem wielki hadrunk bywa,
Nie jednemu takowa granica teskliwa.
Dawamy to Paniej w moc, jak swemu królowi,
By grunty szafowała, my dochody brały,
Z tego się ku potrzebam wszystkim wyprawiały.
A któraby się z więtszym pocztem okazała,
Aby ta więtszy dochód z królewskich dóbr miała.
411 Granice.
