Iż wolą oto przestać z niecnymi pogany,
A niźli z sobą mieszkać w chrześciańskiej zgodzie.
Prze ich wielką niestworność przychodzim k tej szkodzie:
Dla nich oto nam Turcy w srogości panują,
Prawie co chcą, to na nas przewodzą uporą,
Dziatki nasze nieszczęsne w dziesięcinie biorą;
Żony i córki nasze sobą nie władają,
Wszystko, co chcą pohańcy, po swej woli mają.
Nie chcą się chrześcianie ku temu przykłonić.
Wolą panowie Niemcy walczyć z sobą sami,
Niźliby ciągnąć mieli na pogany z nami;
A snadniejby im przyszło snadź za cudzą ścianą,
Święty Duchu, natchnijże ty sam zwierzchne pany,
A daj zgodę i miłość między chrześciany:
Aby się wżdy nad nami kiedy zmiłowali,
A tym srogim pohańcom spólnie odpierali.
A hurska ziemia jęła mówić temi słowy:
Próżno, widzę, mam szukać u swoich pomocy,
Bo je też ze wszystkich stron oblegli ci smocy:
Jużci światem władają, i ziemią i wodą,
Wiedzą bo chrześciańskie nasze obyczaje,
Iż każdy na wczesności domowej przestaje:
Nie chcą nędze przecierpieć, brzucha swego schudzić,
Leżąc próżno na miejscu, wolą swój czas zmudzić.
Jeszczeby swojej rzeczy nieźle poprawili.
336 Węgierska ziemia.
