Strona:PL Luís de Camões - Luzyady.djvu/151

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

100.  I mną kieruje nie nadzieja płacy,
Lecz miłość k’ziomkom i ta żądza wzniosła,
Abym mój naród uczcił w mojéj pracy,
By przez to sława ojczyźnie urosła.
Nie zamykajcież dusz, moi rodacy,
Dla wielkich myśli szlachetnego posła,
Bo te — dziś, jutro — w ten sposób czy inny
Znajdą ocenę, odbiorą hołd winny.