Ta strona została przepisana.
Wyszedł prawie nieprzytomny, nie wiedząc — dokąd iść i co dalej czynić.
Prąd ostrego, świeżego powietrza owionął mu twarz. Znajdował się na dole wąskich schodów, po których w tej chwili schodziło w milczeniu kilku robotników, dźwigając przykryte białym całunem nosze.
„Gdzie jest wyjście?“ — zapytał ich Raul.
„Widzi pan przecie! naprzeciwko, — odpowiedziano mu. — Drzwi są otwarte. Ale niech pan pozwoli przejść“.
„A co to?“ — zapytał machinalnie Raul, wskazując na nosze.
„To ciało Józefa Buguet, którego znaleziono i wiszącego w trzeciem podziemiu pod sceną, obok; dekoracji z „Króla Zahory“.
Raul usunął się z drogi przed orszakiem, uchylił kapelusza i wyszedł.
