Przejdź do zawartości

Strona:PL Leroux - Upiór opery.djvu/289

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

cie: listy i papiery Krystyny, pisane w czasie tych strasznych przejść, dwie chusteczki, parę rękawiczek i kokardę od bucika. Oznajmił wkońcu Persowi, że młoda para zaraz po uwolnieniu wzięła ślub, gdzieś w małej, oddalonej wiosce, i odjechała koleją w północną stronę. Prosił, by o śmierci jego zawiadomić ich natychmiast niewielkiem doniesieniem w dziennikach.
Pers odprowadził Eryka do drzwi mieszkania, a Darjusz pomógł mu wsiąść do czekającego na niego powozu. Pers z okna usłyszał, jak rzucał dorożkarzowi rozkaz: „do gmachu Opery!...“
Powóz ruszył i znikł wkrótce w ciemnościach. Pers po raz ostatni wówczas widział nieszczęśliwego Eryka.
W trzy tygodnie później czytano w dziennikach: „Eryk umarł“.