Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/93

 — Ach, czemuż go odstąpiłem? — jęczał. — Czemuż go nie broniłem? Czemuż nie zasłoniłem go własnemi piersiami? Włodzimierzu, ty nie wiesz, ile ja mu zawdzięczam! Pomagał mi zawsze! Takiego przyjaciela niema drugiego na świecie!
 — Nie płacz, jestem! — krzyknął Rouletabille.
 — Padli sobie w objęcia. Radość dławiła Candeura. Nagle, wyprostował się i krzyknął:
 — Nieszczęsny! Oto twoja klątwa, która cię ściga!...
 Rouletabille obejrzał się i spostrzegł Iwanę.
 — Nie kochasz mnie Candeur, jak widzę! — powiedział z wyrzutem.
 Candeur zadrżał.
 — Już dobrze... już dobrze! — mruczał. — Widzę, że chcąc kochać ciebie, trzeba kochać także i ją... ha, trudno, spróbuję!...
 — Czuwaj tedy nad nią, jakgdybyś nademną czuwał...
 — Dobrze... będę czuwał! — westchnął Candeur.
 — Mogę na ciebie liczyć?
 — Naturalnie! Zapewnienia zbyteczne.
 — Zbliżyła się Iwana. Była blada, jak upiór, a oczy jej błyszczały gorączkowo. Welon na głowie był potargany, krew przeciekła przez opatrunek i czerwieniła się na ramieniu. Iwana miała na