Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/102

czne, ostrzegając, abym nie zmącił wina. Potem wylazł i przyniósł kurę. Poprzyjaźniliśmy się rzeczywiście zaraz. Wytłumaczyłem mu potem, jak się to stało, że moja strzelba sama wypalila wówczas w bastyonie, gdzie byliśmy oblęgani i jak tego żałowałem.
 — O, zawołał Włodzimierz, — jakie to szczęście, że Candeur źle trafił.
 — Oczywiście, wcale nie chciałem trafić! Czysty przypadek! — gadał Candeur pełnemi ustami, łykając szybko salceson, aby się nie spóźnić do szynki.
 — Ale gdzież-to właściwie jesteśmy? — dodał Włodzimierz.
 W hotelu „pod Wielkim Mogołem“. Jest to znana instytucya, gdzie także byłem swego czasu tłumaczem.
 — Ach, teraz rozumiem! — powiedział Włodzimierz. — Więc pan tutaj, jak w domu.
 — Naturalnie! Spiżarnia i piwnice nie mają dla mnie tajemnic.
 — Teraz, rozumiem! — mówił Włodzimierz.
 — Nie wszystko jeszcze rozumiesz, mój drogi! — odezwał się Candeur. — Dowiedz się, że pan Priski nas szukał...
 — Szukał nas? Jak to? Po co?..
 — Przedewszystkiem poto, aby się dowiedzieć, jak się nam powodzi, powtóre zaś. poto, aby... —