Strona:PL Leopold von Sacher-Masoch - Demoniczne kobiety.djvu/74

w strój domowy z mnóstwem koronek i falban. Rozprawialiśmy o Europie i Niemczech. Wtem zbliżył się na czworakach Murzyn, który z nami był na przejażdżce, spojrzał na swą panią, jak pies, obawiający się chłosty i położył się u jej nóg, które oparła na jego barkach, jak na stołeczku.
 Z nastaniem nocy pożegnałem uroczą, rudą piękność, unosząc z sobą dziwne i straszne wrażenia. Ocknąłem się dopiero w domu, gdy przyjaciel mój zaprosił mnie do butelki koniaku.
 I kiedy opisałem mu swoje wrażenie, rozśmiał się i począł opowiadać:
 — To, co pan widział u pięknej plantatorki, nie jest jeszcze niczem nadzwyczajnem, lecz zupełnie naturalnem w naszym kraju, gdzie Murzynów i Chińczyków uważa się za bydło, zwłaszcza ze strony naszych pań europejskiego pochodzenia. Nasze panie bowiem umieją »ujeździć« nietylko ludzi innych szczepów, ale i białych, pochodzących ze sfer niższych i oni chętnie temu się poddają.
 Co do naszej pięknej znajomej z rudymi włosami, to mogę panu opowiedzieć wiele rzeczy, które wychodzą daleko poza ramy tutejszych obyczajów. Ba, nawet ona, zdaje się, wytknęła sobie za cel życia poddanych sobie Murzynów traktować bez żadnego uczucia, jakiejkolwiek litości. Z tej też przyczyny weszła ona nieraz już w konflikt z władzami i kodeksem karnym. Jednemu ze swoich Murzynów wyłupiła oczy, jednego zamęczyła okrutnie, wbijając go na ostre pale żywcem.
 Jeżeli jednak wieści o okrucieństwach dochodziły do publicznej wiadomości, to zdarzało się to niesłychanie rzadko. Ona bowiem wywiera na swoich poddanych taki wpływ, że tylko wyjątkowo jakiś śmiałek odważy się wystąpić przeciw niej publicznie.
 Gdy wyraziłem zdziwienie, że taka urocza i czarująca kobieta zdolna jest do podobnych okrucieństw, p. D. mówił dalej:
 — Mimo wszystko, nie stoimy tu wobec jakiejś trudnej zagadki, — przeciwnie, da się tu wszystko wyjaśnić bardzo łatwo. Nasza plantatorka posiada niezwykłą energię, a że męża swego kochała z prawdziwą namięt-