Po ukończeniu wojny siedmioletniej władze w krajach niemieckich i austryackich długo nie mogły sobie dać rady z rozwydrzeniem i anarchią wśród zdeprawowanej gwałtami wojennymi ludności.
Szczególnie w Czechach i Bawaryi, gdzie rozciągają się łańcuchy górskie i prawie nieprzebyte lasy, gromadziły się całe bandy dezerterów, cyganów i rabusiów, które były bardzo niebezpieczne dla podróżujących, a nawet urządzały zbrojne napady na dwory i miasta, pozbawione orężnej obrony.
Mimo to w najbliższym karnawale, po ukończeniu strasznych wojen, bawili się ludziska bez upamiętania, nie tyle może z samej namiętności, ile dla wykorzystania swobodniejszej chwili. Przypuszczano bowiem, że niebawem zawiśnie nad krajem na nowo zmora wojny i trzeba być przygotowanym na nowe kontrybucye, pożary, plądrowania i gwałty.
Między innymi wydał wspaniały bal maskowy hrabia Hudec w swoim zamku w Pilznie dnia 21. stycznia 1764 r. i sprosił prawie wszystką okoliczną szlachtę, która spieszyła w krytych saniach, konwojowana, dla bezpieczeństwa, przez uzbrojoną służbę.
Pomiędzy licznie zgromadzoną płcią piękną, która budziła u brzydkiej połowy uczestników wiele zachwytów, znajdowała się młoda wdowa, baronowa Bubna i koło niej, jako najpiękniejszej, uwijał się cały rój wielbicieli. Niedługo jednak przyćmiewała ona blaskiem swej piękności inne kobiety, bo gdy o północy musieli wszyscy goście pozdejmować maski, królową balu uznano jednomyślnie Włastę z Milowicy. Była ona w towarzystwie czterech panien ze swojej rodziny, przebranych w ten sposób, że przypominały postaci z kart do gry,
