Strona:PL Leopold von Sacher-Masoch - Demoniczne kobiety.djvu/36

a Własta między niemi królowała jako dama kierowa. Nie dziw więc, że niebawem, gdyby to było fizycznie możliwe, mogłaby była mieć u swych stóp serca wszystkich dostojnych kawalerów, z pośród których wysunął się na pierwsze miejsce syn pana domu, młody hrabia Ferdynand Hudec, dotychczasowy wielbiciel pięknej baronowej. On to tańczył wyłącznie tylko z nią, nadskakiwał bezustannie i służył jej, spełniając każde jej życzenie.
 Nad ranem, odprowadzając Włastę i jej matkę do sań, prosił o pozwolenie złożenia im wizyty i to zaraz następnego dnia.
 Baronowa Bubna opuściła zabawę ze zranionem sercem i to podwójnie. Po pierwsze, że zwykła była widzieć naokoło siebie wszystkich mężczyzn bez wyjątku jako swoich wielbicieli, a powtóre, nie był jej obojętny młody hrabia, którego również potrafiła była wprządz do swego tryumfalnego rydwanu i jego zalety, uroda, majątek i stanowisko, nie były dla niej do pogardzenia.
 W dwa dni później zagościł hrabia Ferdynand do Milowicy i został przyjęty bardzo życzliwie.
 Pani domu znalazła wkrótce sposobność do pozostawienia dwojga młodych samymi, a że Własta była dziewczyną rozumną i poważną, a nie kokietką, podobała się młodemu hrabiemu nadzwyczaj, no i nie bez wzajemności.
 Cała ceremonia odbyła się dość romantycznie. On grał na gitarze i śpiewał jakąś włoską piosenkę o miłości, patrząc w jej cudne, rozkochane oczy i kiedy nakoniec zarumieniła się, spuszczając wzrok, ukląkł przed nią i poprzysiągł wieczną miłość.
 W ciągu następnych dni rodzice obu stron związek ten zatwierdzili i pobłogosławili, a w okolicy całej podawano sobie z ust do ust wiadomość o tych zaręczynach i zazdroszczono: mężczyźni jemu, panny na wydaniu jej, a wszyscy nie szczędzili obojga, jak się to zwykle na świecie dzieje. Jedna tylko baronowa Bubna milczała, ale w sercu jej tliła daleko posunięta nienawiść i postanowienie zemsty.
 Hrabia Ferdynand prowadził do tego czasu życie hulaszcze i nawet pozaciągał bez wiedzy ojca znaczne długi. Jednemu tylko lichwiarzowi w Pilznie, Markusowi Rosentalowi, był winien 5000 guldenów. U niego to