Strona:PL Karol May - Skarb w Srebrnem Jeziorze 03.djvu/091

 — Prawda! W obozie pytałem, czy będziemy wolni, jeśli odniosę zwycięstwo. Co na to odpowiedziałeś?
 — Że będziecie mogli odejść.
 — Czy to nie był fałsz?
 — Nie, gdyż odeszliście.
 — Ale wyście nas ścigali! Czy zaprzeczysz temu?
 — Zaprzeczę. Chcieliśmy udać się na miejsce zgromadzeń Utahów, a nie ścigać was.
 — A dlaczego wysłałeś pięciu wojowników naszemi śladami?
 — Tego nie uczyniłem. Skoro topór wojenny wykopany, należy mieć się na baczności. Chcieliśmy pozwolić wam odejść i dotrzymać naszego słowa. Wy jednak napadliście na nas, odebraliście nam wszystką własność i zabiliście pięciu Utahów.
 — Dlaczego twoi strażnicy strzelali do nas, kiedyśmy odjeżdżali?
 — Nie wiedzieli o mojem przyrzeczeniu.
 — Dlaczego wszyscy twoi ludzie wydali okrzyk wojenny? Ci znali twoje przyrzeczenie zupełnie dokładnie.
 — Ten okrzyk odnosił się nie do was, lecz do strażników, aby zaniechali strzałów. Old Shatterhand białe tłumaczy na czarne.
 — A ty czarne na białe. Ale, mam niezbity dowód twojej winy. Podkradliśmy się pod wasz obóz i podsłuchaliśmy twoich ludzi; wiemy więc, że chcieliście nas zabić. Jaką karę za to poniesiecie?
 Czerwony nie odpowiedział.
 — Nie utrąciliśmy wam ani jednego włoska, a wy chcieliście odebrać nam życie; — zasłużyliście więc na śmierć. My jednak jesteśmy chrześcijanami i przeba-