Strona:PL Kajetan Koźmian - Różne wiersze.djvu/42

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

CZTERY ODY
z epoki Napoleońskiej.

I. ODA
na wojnę w roku 1800, ukończoną batalią pod Marengo.

Wyjrzała jędza niezgody,
A oto żywioły w sporze:
Ryczy powietrze i morze,
Chwieje się świat — drżą narody.
Na głos ślepej wodzów dumy,
Lecą na plac ludów tłumy,
Niosą pożogi i mordy,
I na ziemie zatrwożona,
Znów skrzepłej północy łono
Nowe Cymbrów zieje hordy.

Gdzieżto lecicie, szaleni,
Zbyt ufni w olbrzymie siły —
Spójrzcie po ziemskiej przestrzeni,
Depczecie przodków mogiły.
Wzniesie konsul broń zwycięzką,
A świat zagrzmi waszą klęską
I Rzym, którego zatrata
Podnieca w was żądzę łupów, —
Nad stosami waszych trupów
Ogłosi się panem świata.