Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

zaś Massylii, Chios i Argos. Podział „Iliady” i „Odyssei” na 24 księgi dawniejszy jest od Arystarcha, lecz nie można udowodnić, aby był dawniejszy od Zenodota (280 prz. Chr.): poprzednio poemata dzielone były na „rapsodye” czyli krótkie śpiewy. Tak nasza pierwsza księga „Iliady” składała się z dwóch śpiewów: „Gniew” i „Klęska.” Arystarch założył szkołę krytyki homeryckiej, która czynną była do roku 200 po Chr. Całą ich pracę znamy zaledwie ze szczupłych notatek.
20. Najdawniejszy i najlepszy rękopis poematów jest tak zwany Wenecki A „Iliady,” datuje się on z dziesiątego stulecia, znaleziony był w Wenecyi w końcu XVIII stulecia, razem z dopiskami, mającemi znaczenie, przechowują bowiem niektóre uwagi Arystarcha i innych uczonych aleksandryjskich. Do owego czasu mniemano, że tekst. Homera przeszedł do nas około 1000 r. prz. Chr. Różnice pomiędzy kopiami aleksandryjskiemi dały się teraz lepiej poznać. Pierwsze drukowane wydanie Homera, przejrzane przez Bizantyjczyka Demetriusza Chalkondyles (1430–1510), ukazało się we Florencyi r. 1488. Pierwsze wydanie Aldina w Wenecyi r. 1504.
21. Kwestya homerycka. Wiara, że Homer tworzył „Iliadę” i „Odysseę,” była niezachwiana do roku 170 prz. Chr. W tym czasie dopiero pewien gramatyk Hellanikus i drugi Ksenon twierdzili, że Homer był autorem „Iliady,” lecz nie „Odyssei.” Nazwano ich oraz ich zwolenników rozdzielaczami (chorizontes), gdyż oddzielali co do pochodzenia „Iliadę” od „Odyssei.” Co do powodów rozdzielenia tego, wiemy tylko tyle, że jednym z nich była różnica stylu, co świadczy o studyach literackich. Grecya starożytna była niekrytyczną i wierzyła mocno w jedność autora obu poematów. Sam