Ta strona została uwierzytelniona.
IX.
O łodzi moja, pierwsza smukła łodzi!
O moje giętkie, dwukończyste wiosło!
Szczęście nas niosło, upojenie niosło
I wiódł nas Morza Duch, co w Dal uwodzi.
Zapadły brzegi i zapadło Słońce —
Mknęliśmy smukli przez Morze — bezdroże:
„Słodkoć się, łodzi, żywioł płynny porze?
„Lekkoć się, wiosło, wtapiają weń końce?
Wysmukli, lotni upojnieśmy mknęli.
„Ohej! Noc gwiezdnym urokom nas zwierza…
„Nuże w dal! gwiazdy wyławiać z topieli!…
„O nocy gwiezdna, o mroczne bezbrzeża
„O łodzi smukła, giętkie wiosło moje,
„Cichajcie!…
„Oto się Duchem wiecznym Ojca poję…“
