przez Wufku[1] bez mojej wiedzy, zapewniał mi duże dochody; — mogłem się tedy obejść zupełnie bez przygodnego korytka rządowego.
Narazie jednak, przez jakieś trzy tygodnie, robiłem jeszcze to co i wszyscy. Organizowano wspaniałe wycieczki na Kaukaz: Moskwa-Ukraina, Georgia, morze Czarne i zpowrotem. Zaproszono mnie, bym brał w nich udział, razem z 19 innymi delegatami, wszyscy na koszt gospodarzy.
Na dworcu oczekiwał nas już wagon specjalny, — nasi przewodnicy gonili po całej Moskwie, aby zebrać na oznaczoną godzinę całą tę kanalję dziennikarską, jaką właściwie byliśmy.
Nie będę wam opowiadał o tej mojej pierwszej podróży na Kaukaz. W rok później odbyłem tę podróż po raz drugi, i to nie oficjalnie, — wolę się zatem podzielić z wami wrażeniami z tej drugiej podróży.
Ale tej pierwszej mojej podróży mam do zawdzięczenia jedno z najmilszych i najpiękniejszych spotkań w mojem życiu. A oto, jak się to stało:
Między tem mrowiskiem zaproszonych gości napróżno szukałem spojrzenia, z którego biłby żar potężnych namiętności. Aż oto razu pewnego wchodzi do mego pokoju człowiek. Wysoki, o wyglądzie ascetycznym. Ciało jego zdaje się wstrząsane ustawiczną walką z wszelkiemi żądzami, które zatapiają w nie swe szpony. Twarz umęczona, opro-
- ↑
Wszechukraiński Zarząd Filmowo-Fotograficzny (WUFKU) — ukraińska państwowa wytwórnia filmowa działająca w latach 1922-1930.
