proletarjatu Z. S. S. R., który jednak potrafi odnieść niejedno jeszcze zwycięstwo, — ani do proletarjatu międzynarodowego, który nie odmówi nam poparcia, ani do rewolucji światowej, z której skłonną jest już zrezygnować“...
Jeszcze jedno, godne zapamiętania zdanie, które słyszałem z rozmaitych stron:
„Być może, że stoimy przed koniecznością przyznania pewnych koncesyj na punkcie własności indywidualnej chłopa. W takim razie najważniejszą rzeczą byłoby przedewszystkiem odbudowanie jedności w łonie partji. Jeżeli koncesje przyznane chłopom pociągną za sobą presje ekonomiczne wobec klasy robotniczej i dalsze represje wobec elementów komunistycznych z lewicy, wówczas przyczynią się wydatnie do wzmocnienia wszystkich sił wrogich socjalizmowi i mogą pociągnąć za sobą skutki wręcz katastrofalne.
„Gdy jednak koncesje te wyjdą z łona partji, w której wszyscy ludzie październikowej rewolucji zajmować będą należne im miejsca, gdy uzdrowimy, odżywimy i oczyścimy demokrację naszą wewnętrzną, — wówczas zarządzenia te nie będą niczem więcej jak przejściowym manewrem, zupełnie usprawiedliwionym z punktu widzenia wyższych interesów proletarjatu“.
Wszyscy podnoszą zgodnie konieczność uprzemysłowienia tego olbrzymiego zacofanego kraju rolniczego. Z chwilą jednak, gdy zagadnienie to zaczyna się rozważać praktycznie, zdania stają się
