wiedząc nic o nurtujących w nim wstrząsach. A w pałacu, gdzie mieszkaliśmy, pewien nepman i pewien komunista dzielą się po bratersku obfitą wyżerką...
Kraj, słynący ze swego doskonałego wina Tsinandali; mnie osobiście jednak interesuje tu coś innego: Telaw był centrem biurokratycznego terroru, jako nieubłaganej konsekwencji bezlitosnych czerwonych represyj w r. 1923, kiedy to wybuchło powstanie i kraj cały został dosłownie zdziesiątkowany.
Pragnąłem przyjechać tu z przewodnikiem, jakiego sobie sam wybiorę, ale okazało się to niemożliwem. Byliśmy w Tyflisie, gdzie wpakowano nam jakiegoś „pisarza proletarjackiego“, zaopatrzywszy go w grube pieniądze, których zresztą zupełnie nie potrzebowaliśmy. Ale w sam dzień wyjazdu owa kanalja upiła się porządnie, skutkiem czego przybył ze spóźnieniem, tak że spóźniliśmy się na pociąg odchodzący o północy.
Poskarżyłem się na niego przed prezydentem Makaradze[1] i komisarzem Todria[2], starymi poważnymi bolszewikami, którzy nie posiadali się z oburzenia. I wyjechaliśmy z Telaw w towarzystwie samego sekretarza prezydjum, towarzysza Metrewelli. Nie trudno zrozumieć, że w tych warunkach nic zrobić nie mogłem. Mimo to jednak od tuziemców Greków, których spotkałem w Telaw, dowiedziałem się niejednego. I od tej chwili straciłem zupełnie serce do tego nowego rządu, któ-
- ↑
Filipe Macharadze (1868-1941) – gruziński działacz komunistyczny.
- ↑ Silwestr Todria (1880-1936) – gruziński polityk, działacz komunistyczny i publicysta.
