z Armenii będąc wielką, głęboką i bystrą, a wpada do morza Czerwonego. Owoż oba mury ramiona swoje rozciągają do rzeki, odtąd zaś zagięcia muru wzdłuż obu rzeki brzegów zajmuje grobla z palonych cegieł. Samo miasto zapełnione trzy i czteropiętrowemi mieszkaniami, przecięte jest prostemi ulicami, tak innemi jako poprzecznemi prowadzącemi do rzeki. Na każdéj takiej ulicy w grobli owéj ponad brzegiem rzeki się ciągnącéj zrobione były małe wrota, a tych tyle, ile owych ulic. Były także z miedzi i prowadziły do saméj rzeki. Ten mur (tj. zewnętrzny) jest jakoby pancerz (zasłaniający miasto od napadów nieprzyjacielskich), drugi wewnętrzny mało co słabszy od niego, lecz węższy. W obydwóch stronach miasta w pośrodku wzniesione są mury, z których jeden obejmuje zamek królewski niezmiernego i ogromnego obwodu; drugi świątynię Zeusa Bala z spiżowemi bramami, stał jeszcze za moich czasów w czworobok postawiony, każdy bok miał długości dwa stadia. W pośrodku świątyni wybudowana jest mocna wieża, jedno stadium wysokości i szerokości zawierająca, na téj znowu stoi wieża, na téj znowu inna i tak aż do ośmiu wież. Wschody na te wieże zrobione są zewnątrz w koło wszystkich wież. W środku drogi jest wypoczynek i siedzenia do wytchnięcia sobie, na nie téż siadając wypoczywają wchodzący na szczyt. W ostatniéj wieży znajduje się wielka świątynia, a w téjże wielka kanapa dobrze wysłana, a przed nią stolik ze złota. Posągu nie masz tam żadnego, ani téż nocą nikt z ludzi nie pilnuje, wyjąwszy jednę niewiastę z krajowych, którą sobie z pomiędzy wszystkich wybierze bóg, jak powiadają Chaldejczykowie będący kapłanami w téj świątyni. Ci sami utrzymują, czemu nie daję wiary, iż sam bóg przybywa do świątyni i wypoczywa na kanapie, jako w tenże sam sposób dzieje się w Thebach Aegypskich, wedle opowiadań Aegypcian; gdyż i tam sypia w świątyni Zeusa Thebańskiego kobieta. Te niewiasty nie mają z mężczyznami żadnéj mieć styczności. Tak samo w Patara w Lykii kapłanka bóstwa kiedy ma obwieszczać przyszłość, nie zawsze
