Strona:PL Helena Staś – Na ludzkim targu.pdf/78

—   74   —

na werandzie został przez nią w ten sposób zagadnięty:
 — To pan przemocą chce zostać socjalistą?
 — Przemocą nie, ale nie widzę, dla czego miałbym nim nie zostać — odparł zdumiony.
 — Bo duch pana nie jest przejęty ich zasadami.
 Spojrzał ciekawie na Kaszyńską, która zapatrzona w dal, z tajemniczym wyrazem twarzy — przedstawiała się dziwnie zagadkowo.
 — Z czego pani to wnosisz — zapytał zainteresowany.
 Popatrzała na niego jakby z litością i odrzekła:
 — Wielem cierpiała na świecie, a z cierpień mych zostało się we mnie coś, co mi daje możność wglądania w duszę drugich. Nie ukryjesz się przedemną, młody przyjacielu. Ból nurtuje ci w duszy, niszczy w tobie żywotne siły, a ty słaby, poddajesz się podmuchom obcych prądów. Nie zdajesz sobie sprawy dokąd one cię wiodą, bo zresztą jest ci to obojętnem, — aby tylko oddalić się od przeszłości.
 Romińskiemu wypadła książka z ręki, ale się po nią nie schylił, patrząc w skupie-