Strona:PL Harcerstwo poznańskie w pierwszem dziesięcioleciu M. Lissowski.pdf/14

 12

nie wychodząc poza ramy działalności „Tow. gier i zabaw“ mimo zmienionej nazwy.
 W roku 1912 istniało też w Poznaniu kółko partyzanckie (o ideologji partyzantów 1830 r.) t. zw. „Czarna Ręka“ późniejsza drużyna „Żuław“. Zadaniem „Czarnej Ręki“ było szkodzenie na każdym kroku Niemcom. Obowiązywała ślepa karność względem dowódcy, nieposłuszeństwo karano śmiercią (kara ta nie była jednak zastosowaną z braku wypadku nieposłuszeństwa). Z oddziału partyzanckiego „Żuław“ wyrodziła się pod koniec 1913 roku drużyna skautowa im. Władysława Jagiełły. Zasługą skautingu jest w tym wypadku wskazanie młodzieży wyższych ideałów i skierowanie energji na tory właściwe, pouczenie jak pracować dla sprawy, nieużywając „rewolweru“.
 Harcerstwo, skupiające młodzież sposobiącą się do świętego boju o Polskę niepodległą wcześnie naraża się policji pruskiej. Pierwszą sposobnością do zatargu z policją są ustawione posterunki ostrzegawcze przed składami niemieckiemi i żydowskiemi w niedzielę „srebrną“ i „złotą“ przed Bożem Narodzeniem 1912 roku. Odtąd policja pruska uważając widocznie skauting za organizację niebezpieczną dla całości państwa Hohenzollernów otaczała skautów na każdym kroku swą troskliwą opieką, która tak daleko sięgała, że na każdą nieomal wycieczkę towarzyszyli harcerzom „kryminalni“. Dziwnym zbiegiem okoliczności wiedziała policja poznańska o każdej pogadance, o każdej wycieczce skautowej. Zaczęto się wreszcie domyślać, że w organizacji musi się znajdować donosiciel, tembardziej bo wiedziano o tem, że policja pruska posiada celem obserwowania ruchu młodzieży polskiej osobne biuro agentów śledczych, mieszczące się w mieszkaniu komisarza Frosta na Łazarzu. „Orędownik“ pod datą 27. 11. 12. pisze, że agentom płacą Niemcy 300 marek pensji. Znalazł się widocznie ktoś, kto za Judaszowe pieniądze gotów był zdradzić swych towarzyszy. Zaczyna się wzajemna nieufność członków wszystkich towarzystw młodzieży poznańskiej. Im ktoś w pracy gorliwszy, tem bardziej podejrzewa się go o chęć zakrycia nieczystych zamiarów.
 Przykry ten i bardzo denerwujący stan trwa i w skautingu do roku 1913, Zdemaskowano wtedy skauta-szpiega, od