- Skaut jest rycerski.
- Skaut jest przyjacielem zwierząt.
- Skaut jest karny i szczególnie posłuszny rodzicom i przełożonym.
- Skaut jest pogodny i wesoły.
- Skaut jest oszczędny.
- Skaut jest czysty w myśli, mowie i uczynkach. — Nie wolno mu używać alkoholu i tytoniu.
Do pierwszego zastępu zawiązanego dnia 17. października należeli następujący druhowie: Cezary Jindra (inicjator i zastępowy), Wincenty Wierzejewski (zastępca), Leonard Skowroński, Wolski (śp.), Henryk Śniegocki, Witold Gruszczyński. Lecz już w pierwszych harcach nocnych, urządzonych z 29. na 30. listopada w połączeniu z obchodem listopadówki brali prócz wyżej wymienionych udział następujący druhowie: Węcławski Edmund, Biernacki Jan, Nowak, Drygas. Początkowo otrzymał zastęp nazwę „Poznań“ i dopiero, gdy liczba członków wzrosła do 15-stu, przystąpiono do wyboru nazwy dla powstającej drużyny. Po krótkiej debacie, w której uczestniczyli tylko założyciele, zgodzono się na propozycję druha Wierzejewskiego, by drużynę nazwać: „Pierwsza poznańska drużyna skautów — Piast“. Praca w drużynie postępowała w dwóch kierunkach, technicznym i ideowym, dążących do jednego celu, któremu przyświecało hasło „Bóg i Ojczyzna“.
Wierna służbie Ojczyzny nieliczna jeszcze brać harcerska bierze odtąd czynny udział w życiu narodowem; pragnąc, gorąco miłując swój kraj, miłość tę szczepić dalej, budząc w swych rodakach ducha narodowego zagrożonego dzięki usiłowaniom niemieckim.
A właśnie w końcu roku 1912 (10. 10.) zastosowanie poraz pierwszy przez królewsko-pruską komisję kolonizacyjną uchwalonego w roku 1908 prawa o wywłaszczeniu Polaków przynosi bolesną niespodziankę tym wszystkim, którzy do niedawna jeszcze łudzili się nadzieją, że rząd pruski zmieni swą politykę wrogą Polsce. W kraju zawrzało. Mimo, że od lat dziesiątek już systematycznie i nieugięcie pracował rząd pruski nad wynarodowieniem Polaków, mimo walki kulturnej, wydalenia kilku-
