Strona:PL Hadaczek Kultura dorzecza Dniestru.pdf/15

szki z uszkami), przy kościach rozmaite ozdoby. Często występowały bronzowe fibuły po dwie lub po jednej, paciorki od naszyjników, grzebyki kościane i wieszadełka metalowe w kształcie toporków(?) Jeden szkielet miał mieć siedzącą pozycyę i rękami obejmować misę. Znalezione przedmioty przywłaszczyło sobie kilku panów ze stratą dla nauki, a tylko kilka okazów dostało się za pośrednictwem c. k. starostwa w ręce konserwatora.
 Zoryentowawszy się w sytuacyi rozpoczął podpisany próbne poszukiwania na prawo i lewo od drogowego rozkopu, tak w parku dworskim jakoteż pod polną drogą od strony sąsiedniego łanu. Do parku nie zachodziło cmentarzysko, choć w ziemi przytrafiały się miejscami drobne fragmenty naczyń i znalazł się nożyk żelazny (Tabl. X). Natomiast pod polną drogą, która prowadziła dawniej z parku do lasu, zanim ją przeciął głeboki przekop, ukazały się cztery groby, których zawartość pozwala uzupełnić opowiadania robotników.
 W pierwszym grobie wystąpił szkielet w głębokości 75 cm. w pozyeyi skurczonej, na lewym boku leżący, skierowany głową na południowy zachód, nogami na północny wschód. Na lewem ramieniu miał fibulę bronzową, na brzegach szyi i piersi paciorki ze szkła barwnego i bursztynu.
 Nieco wyżej ukazał się grób drugi. Tworzył go szkielet wydłużony (175 m.) w głębokości 1:10 m. Głowa zwrócona na południowy zachód leżała na boku. Przy lewem ramieniu znalazła się broszka srebrna, ciemną patyną okryta, przy głowie srebrny kólczyk.
 Opodal był trzeci grób szkieletowy, częściowo zniszczony w czasie wbijania słupa telegraficznego. W głębokości 50 cm. ukazała się tuż obok czaszki misa czerwonawa bardzo zbutwiała, przy piersiach fibula bronzowa.
 Jeszcze wyżej w odległości 10 m. ukazał się grób czwarty w głębokości 80 cm. Szkielet miał wydłużoną pozycyę, głową skierowany na południowy zachód. Przy kościach występowały nieznaczne ślady węgla, ponad szkieletem przytrafiały się w ziemi nasypowej nieliczne kosteczki spalone. Brak przedmiotów.
 Inwentarz (Tabl. X) odkrytego cmentarzyska jest dość ubogi, lecz posiada niezwykłe znaczenie ze względu na mało zbadaną epokę, z której pochodzi. Można ją oznaczyć na wiek IV do V go po Chrystusie na podstawie znalezionych fibul. Jedna ma kształt pojedynczy, lecz dwie inne, zdobniejsze, posiadają charakterystyczne pochewki zagiełkowe, jakie przytrafiają się głównie u fibul wschodniej Europy.
 Srebrny kólczyk, w kształcie prostego kabłączka, ukazuje na grubszym końcu pochewkę utworzoną ze spiralnie zwiniętego drucika.