Strona:PL Gustaw Daniłowski - Wrażenia więzienne.pdf/28

w drodze inteligent — dam strażnikowi w łapę pół rubla, dostaniemy lepszą celę.
 Weszliśmy na korytarz pierwszego piętra, gdzie mieszczą się tak zwane kamery ogólne.
 — Panie starszy — zapytał towarzysz — a jest tam jakie miejsce?
 — A jakże... będziesz pan stał pod ścianą! — burczał strażnik, obejrzał pieniądze, wzruszył kłopotliwie ramionami i mruknął — cóż, chyba pod dziewiątkę...
 Minął obite blachą drzwi, za któremi wrzało jak w ulu i otworzył następne. Buchnął zaduch. Górą przeciągał ostry, zimny wiatr. Ujrzałem czarną czeluść pełną pary i dymu i zbitą masą ruszający się ku nam tłum.
 Przed oczyma wynurzała się jakaś spocona, blada, piegowata twarz z nastraszonym rudym włosem.
 — Krawcy? krawcy? — dopytywały się gorączkowo spalone usta.
 — Drzwi! — przekrzykiwał ktoś gwar, bo łeb urywa!...