Strona:PL G Füllborn Izabella królowa Hiszpanii.djvu/543

przysługa podwójną ma wartość, jeżeli się bez sprzeczek i ociągania wykonywa.
 Królowa udała się do swoich pokojów.
 Aja ostrożnie się podniosła, przekonawszy się pierw, że królowa odeszła. Nowa gra niemniej dobrze jej się udała, jak poprzednim razem! Jej ciemne oczy błyszczały jakimś piekielnym ogniem. Straszliwy plan uknuty w Santa-Madre, został z jej pomocą uskuteczniony.
 W tej chwili wszedł kocim krokiem zgarbiony ojciec Fulgenty, który tymczasem potrafił już uwinąć się z poleceniem zaprzężenia powozu.
 — Henryka przed godziną znajdowała się jeszcze w willi, królowa ją tam pewnie zastanie! Znasz tajemnicę i twój obowiązek pobożny bracie; nie opuszczaj więc nastręczającej się sposobności. Hrabina genueńska zbliżyła się do ucha inkwizytora, ponieważ słowa, które mu szepnęła, jakkolwiek byłyby dla niewtajemniczego niezrozumiałemi, przecież nie powinny były być przez nikogo słyszane. Nie potrzebuje się jeszcze infant urodzić, rzekła: nasz wpływ na królową i kraj byłby na zawsze stracony; nie zapominaj o tem!
 Fulgenty ukłonił się w milczeniu. Taka to była owa straszna tajemnica, którą ci dwaj zbrodniarze w habitach uknuli pospołu w Santa-Madre.
 Ojciec pośpieszył na umówione miejsce. Zakonnica patrzała za nim z takiem zadowoleniem i z taką straszliwą obojętnością na piekielnem obliczu, że przelękłaby się sama siebie, gdyby nagle spojrzała w zwierciadło, podobnie jak bazyliszek, który według podania pada nieżywy 2 obrzydzenia i zgrozy, ujrzawszy siebie w lustrze.
 Skoro Fulgenty wszedł na korytarz, zbliżyła się do niego królowa, starannie otulona ciemną zasłoną. Milcząc zeszli oboje na dziedziniec zamkowy do małego ekwipażu, czekającego już na spóźnionych gości. Podobnych ekwipa-