Strona:PL G Füllborn Izabella królowa Hiszpanii.djvu/411

 — Moje dziecię — moją Dolores porwano! zakończył stary Henryk del Arore swoją skargę.
 — A za trzy dni przypada uroczystość świętego Franciszka! upominające wyrzekł zamaskowany wielki mistrz związku.
 Wszyscy obecni poważnie pochylili głowy i spojrzeli po sobie; wszyscy wiedzieli, co znaczy tych słów kilka!
 W nocy po dniu świętego Franciszka, ojcowie inkwizycji wyprawiali sobie wielką ucztę!
 — Don Henryku del Arore — za trzy dni będziesz miał na powrót swą córkę żywą lub umarłą! powiedział wielki mistrz.
 Schylony grand wyprostował się — mimo niepewnego światła, które księżyc rzucał na salę, można było dostrzedz troskę na twarzy nieszczęśliwego.
 — Niech się dzieje wola wasza, Don Ramiro, — żywą lub umarłą, jakkolwiek względem mojej córki rozporządzicie!
 Henryk cofnął się do wielkiego koła zgromadzonych; w tej chwili z jego środka zabrzmiał jakiś głos:
 — Na dzień świętego Franciszka jeszcze jedną ofiarę mają na oku!
 — Wymieńcie ją! odpowiedział wielki mistrz.
 — Jest to młoda, piękna kobieta, mieszkająca u Marji Nepardowej! Familjary kręcą się po Manzanaresie — piękna kobieta i jednooka mają być zawleczone do Santa Mądre!
 — Jednooka nie warta żadnej litości, odezwał się poważnie inny głos: jest to morderczyni dzieci!
 — Była nią — ale od czasu jak owa piękna obca kobieta u niej mieszka, zmieniła rodzaj życia! powiedział pierwszy głos.
 Wielki mistrz przerwał tę rozmowę, obracając się do stojącego przy nim hrabiego.
 — Miałeś rozkaz hrabio Munosina, wywiedzieć się