Ta strona została przepisana.
TEZEUSZ.
Dlaczego tak zakrywa płaszczem biedną twarz?
AMFITRYON.
Człowieka przed sobą masz,
Co, zobaczywszy krewniaki
I przyjaciele,
Wielce się wstydzi, że przelał krew dzieci.
TEZEUSZ.
W godzinie takiej,
Kiedym już przyszedł doń,
Ból z nim podzielę! (Do Heraklesa):
Odsłoń-że skroń!
AMFITRYON.
Rzuć tę zasłonę —
Pokaż te oczy, to lico zmartwione
Słońcu, co świeci!
Ból twój w zawody
Ze łzami idzie mojemi!
Oto się chylę do ziemi,
Do twoich kolan przypadam i brody
I twojej dłoni
Ja, starzec siwy, co roni
Łzy!
Ojej! Mój chłopcze ty,
Poskrom-że w sobie
Krwi spragnionego lwa,
Co cię ku nowej pcha
Żałobie,
Ku klęsce nowej,
Ku świeżym mogiłom! A!...
