Strona:PL Edgar Wallace - Rada sprawiedliwych.pdf/20

Damą z Gratzu i wszyscy poczęli ją otaczać niezwykłym szacunkiem.
 Na każde niemal ważniejsze posiedzenie przyjeżdżała i ona, a przemówienia tłumaczone były przez zwolenników jej na wszystkie języki świata. Z każdym rokiem stawała się piękniejszą i dojrzalszą. Utrzymywano ogólnie, że o piękności swej me myślała nigdy, albo też może nie zdawała sobie z niej sprawy. Przypuszczam jednakże, że było to nieprawdą. Inne kobiety, zajmujące jakie takie stanowiska w partji Stu Czerwonych, otaczały również Damę z Gratzu mimowolnym szacunkiem i uważały ją za najpiękniejszą ze wszystkich towarzyszek.
 Sława jej zajaśniała dopiero prawdziwie, po śmierci jej ojca, gdy Dama z Gratzu przybyła do Rosji. Wraz z przybyciem tej kobiety, nastąpił w Rosji cały szereg tajemniczych zamachów, a więc:
 1. zamach na generała Mailowa, który został zastrzelony przez nieznaną kobietę w prywatnym swoim gabinecie, przy komendzie policji w Moskwie.
 2. książę Hazallarkow, zastrzelony również przez nieznajomą kobietę na ulicy w Petrogradzie;
 3. pułkownik Kawerdaskow, zabity bombą, którą podrzuciła jakaś kobieta, nikomu nieznaną.
 Sława Damy z Gratzu rosła. Aresztowana była już kilkakrotnie i nawet skazana na śmierć. Któż jednak mógł zwyciężyć taką kobietę, jak ona? Kobietę, która poszczycić się mogła tak niezwykłą urodą.
 Naprawdę, z trudnością przyszłoby każdemu opisać urodę tej kobiety-demona. Spojrzenie szarych