Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/349

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nie dałyby były im szemrać, a oni chcieli szemrać; a co najgorsza, po wziątku. Et accipientes murmurabant.
Kto na siebie prawie pogląda, ten na drugich bez uprzedzenia patrzy. Zapatrując się na siebie porządnie, zobaczymy, jak jesteśmy naczynia skażone, słabe, nikczemne; zobaczymy, jak na złe zażywamy to, co nam na dobre dano; jak dzieło zbawienia zaniedbywamy; albo jeżeli zdajemy się niem zaprzątać, sprawujemy niedbale, ozięble, niestatecznie, sprawujemy go potocznie, jak żeby nie było najpożądańszym i jedynym końcem działania naszego. Podnosimy głos wprawdzie niekiedy, ale ten głos mrukliwy, szemrzący, buntowniczy zamiast tego, coby miał wielbić Boga, bluźni jego Opatrzność. Et accipientes murmurabant.
Złe patrzenie na współpracujących sprawiło bunt dzisiejszych robotników. Złe patrzenie na bliźni go przyczyną jest narzekań naszych. Co dla nas, choćby najobficiej, to mało; co dla innych, choćby najszczuplej, to nadto.
Poznajmy naszę wartość, chrześcijanie, a poznamy zapewne natenczas, iż więcej mamy, niżeśmy godni; przestawajmy z ochotą na tem, co mamy; nie targujmy się o zapłatę, a pełen łask i dobroczynności, więcej nam da, niżeśmy się spodziewali: więcej, niżeśmy godni. Amen.

Kazanie na niedzielę, którą zowią sześćdziesiątnicą.

„Wyszedł ten, który sieje, siać nasienie swoje“. U Łuk św. w r. 8.
Sam Chrystus Pan wytłómaczył uczniom swoim, co znaczy dzisiejsze podobieństwo o człowieku siejącym. Wiemy więc, iż nasienie jest słowo boże; siejący, ten kto go opowiada; ziemia, na którą ziarno pada, my ludzie. Dzieło, acz niegodny, bozkiej tej siejby względem was sprawując, rzucam ziarno słowa bożego na rolę serc waszych; wy się osądźcie, kto podle drogi, kto opoką, kto cierniem zarósł, a jeżeli jest z was który dobrą rolą, nie wynoś się, Bogu dziękuj i jego słowa świętego słuchaj. N. B. Ch.
A gdy siał, jedno upadło podle drogi i podeptane jest, a ptacy powietrzni pozobali je, to są słowa Chrystusowe w ewangelii dzisiejszej; tłómaczenie zaś, iż ci, którzy wpodle drogi, ci są, którzy słuchają, potem przychodzi dyabeł i wybiera słowo z serca ich.
Dwie są okoliczności w tem podobieństwie: raz, iż rola była koło drogi; drugi raz, iż ziarno na nią padłe pozobali ptacy. Rola koło drogi wielorakim podpada przygodom i niebezpieczeństwom; nasienie tam padające niewszystko się przyjmuje, gdyż niektóre ziarnka