Przejdź do zawartości

Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/138

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Straszliwa ta kampania trwała od 1 do 17 listopada. Bonaparte w 20,000 ludzi uderzał na 50,000. Przez chwilę armią jego zmniejszyła się do 15,000, przez chwilę Bonaparte zrażony bezowocnemi bitwami pod Bassano i Caldiero, rzucił krzyk postrachu Dyrektoryatowi.
Byłoto 14 listopada, kiedy posłał mu list następujący. Dniem wprzód wrócił do Werony po 10-dniowéj walce nietylko z Austryakiem, ale z biotem, deszczem i gradem.
„Wszyscy nasi wyżsi oficerowie, pisał, niezdolni już do boju; armia włoska, dzisiaj garstka żołnierzy, jest wycieńczona; bohaterowie z pod Millesimo, Lodi, Castiglione i Bassano, zginęli za ojczyznę lub jęczą w szpitalach; korpus składa już tylko sława i duma. Joubert, Lannes, Lamare, Victor, Murat, Charlot, Dupuis, Bampon, Pigeon, Ménard, Chabrand, ranni; jesteśmy opuszczeni w głębi Włoch. Co z wojowników pozostało, widzi przed sobą śmierć niechybną wśród ciągłych najstraszliwszych walk z przeważającą siłą. Może wkrótce wybije dla mnie, może dla walecznego Auge-