Strona:PL Doyle - Świat zaginiony T1.pdf/71

 — Niczego nie dowodzą. Pan sam przyznaje, że widział pan jakiegoś ptaka.
 — Pterodaktyla.
 — On mówi, że to pterodaktyl. Nabił panu głowę pterodaktylem i już.
 — A kości?
 — Jedną wyciągnął z garnka z zupą, a drugą sfabrykował sam. Jeśli ma się spryt i dosyć wiedzy można równie łatwo sfałszować kość jak i fotografje.
 Czułem się trochę nieswojo. Być może iż dałem się przedwcześnie unieść entuzjazmowi. Nagle wpadłem na szczęśliwą myśl.
 — Pójdzie pan na odczyt? spytałem.
 Henryk Tarp zawahał się.
 — Ten cały genjalny Challenger — rzekł — nie jest zbyt popularny. Masę osób ma z nim porachunki i śmiem twierdzić, że jest to jeden z najbardziej znienawidzonych ludzi w całym mieście. Jeżeli studenci medycyny przyjdą na odczyt to nie obędzie się bez awantury. Niebardzobym chciał w to się wmieszać.
 — Słusznem by jednak było wysłuchać tego człowieka.
 — Ma pan rację. A wiec dobrze, idę z panem.
 Przed Instytutem, zastaliśmy znacznie więcej osób, niż się spodziewałem. Siwobrodzi, poważni profesorowie wysiadali z powozów, podczas gdy