Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/398

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Ten sie rozumem nie rządzi,
W swojej sprawie barzo błądzi.

Abstemius 82 De lupo, pisce fluvii, maris regnum affectante. — FE (137) O szczuce, w rzece panującej.

195. Gdy zły kogo chwali, sobie gali.

Liszka, gdy psi ścigali
I mało jej nie zganiali,
Nie wiedząc, jako miała zbyć,
Tako ku nim jęła mówić;
„Czemuż mię tako gonicie?        5
„Wszak mięsa mego nie jecie!
„Ono ugońcie zająca:
„Barzoć smaczny za gorąca“.
Psi jej rady posłuchali,
Za zającem sie udali,        10
Ale i on im więc uwiał:
Dobrą na się pogodę miał.
Trzeciego dnia potym zając,
Uźrzawszy liszkę biegając,
Rzekl jej: „Zdradnieś uczyniła,        15
„Żeś na mię psy pobudziła“.
Rzekła liszka: „Dziwny wzór masz:
„Kto cię chwali, nań sie gniewasz!
„A[1] cóżby temu uczynił,
„Któryby cię jeszcze ganił?“        20
Najdziesz, conć chwali obłudnie,
A złe myśląc, mówi cudnie;

  1. W pierwodruku: O